Daar sta je dan. Met al je goede bedoelingen. Je had je nog zo voorgenomen om je vooraf in te lezen over de wijn van deze streek. Jij zou niet zijn zoals al die anderen. Jij zou weten waarover je het hebt. En nu? Nu sta je in de locale supermarkt in Val di who know’s voor een muur van flessen. Een oceaan van etiketten. 40 soorten Chianti Classico, Rufina, Colle Senesi, Colle Fiorentina en nog heel veel meer. Waren er dan zoveel soorten Chianti? Voordat je het weet ga je voor niet de goedkoopste maar natuurlijk ook niet de duurste Chianti waarvan het etiket er niet te goedkoop uitziet.
Als je een glimlach niet kunt onderdrukken of als je hartkloppingen krijgt, lees dan nu verder.
Dit kan anders…
Laat ik even duidelijk zijn: het gaat erom lekkere wijn te kopen. Wijn waar jij blij van wordt. Toch? Wijn waarbij je op een winterse avond terug denkt aan die lome dagen in Toscane, Lago A, B of C. Toch? Want als je “indrukmaken wijn” koopt of “kijk mij eens wijn”, dan is de wereld toch een stuk makkelijker. Je trekt gewoon je bankpas en regelt die Tignanello of die fles van Gaja. Het doet even pijn maar dan kun je wel de sier maken.
Okay, opletten nu want tip 1 is makkelijk in te passen in een gezinsactiviteit… uit eten gaan
Tip 1: de sommelier
Vraag: wie weet het meeste van wijn? Nog een vraag: wie is er verantwoordelijk voor de inkoop van wijn en daarmee de winst die een restaurant maakt op wijn? Juist. De sommelier.
De sommelier is niet eng. Hij, of zij, natuurlijk, is meestal blij als hij kan laten zien hoeveel kennis hij bezit. En laten we wel wezen, enthousiasme werkt aanstekelijk.
Dus nu niet de wijnkaart bekijken, de sommelier wegsturen en dan niet voor de allergoedkoopste wijn gaan maar je laten voorlichten. Probeer je smaak te omschrijven en vertel hem dat je naar iets lokaals op zoek bent. Iets kenmerkends voor de streek.
Je hebt de connectie gemaakt. Gefeliciteerd! Cool blijven nu.
Vraag nadat je de wijn hebt goedgekeurd naar bijvoorbeeld de volgende zaken: ken je de familie die deze wijn maakt? Is het hier ver vandaan? Enz, enz.
Tip 2: de kaart
Na de maaltijd of beter nog, tijdens de maaltijd complimenteer je de sommelier met de keuze en vraag je nogmaals om de wijnkaart. Hopelijk had je er al voor gezorgd dat ie nooit de tafel had verlaten. De lijst heb je ook hopelijk al met een snelle iPhone beweging vastgelegd? Ja toch? Goed, je spreekt de sommelier aan en vraagt wat nu volgens hem zijn favoriete wijnen zijn en welke in de regio de beste prijs-kwaliteitsverhouding hebben. Dikke kans dat ie los gaat en je ook nog introduceert bij de producenten. De man houdt van zijn vak en wil dat delen!
Op deze manier ben ik zelf op de meest interessante wijnen gekomen die je
A. Niet tegenkomt in de boekjes
B. Niet op de lijstjes ziet staan
C. Waar je zelf niet op zou komen.
Want zeg nou zelf: heeft u ooit gehoord van Ruche? Nee? Ik wel. Een aanrader van een sommelier in Alba. 12 euro en je begrijpt waar ik het over heb. Ruche is een lokale druif uit Piemonte. Een regio die, zeker rondom Alba, bekend staat om zijn Barolo en Barbaresco en Sagrantino. Een fantastische wijn uit het dorpje Montefalco. Een tip van een zeer enthousiaste sommelier uit een onoogelijk restaurantje in Umbertide, Umbrie. De rosso kost je de kop niet. Mijn beste pinot nero? Niet de te krijgen in de handel of in een winkel? Vanuit de voorraad van een sommelier bij het Caldanazzo meer. Mijn beste wijnhandel? Tip van een sommelier uit Cannobio, Lago Maggiore.
Tip 3: goedbedoelende ober
Waarschuwing: dit werkt niet bij de goedbedoelende ober die probeert indruk te maken met het ruiken aan de kurk na de opening van een fles. We zijn op zoek naar de persoon die met zorg de wijnkaart heeft samengesteld. Soms kom je dus niet verder dan een foto van diezelfde kaart. Dat is ook winst. Via de Vivino app kun je overigens prima een foto van de lijst maken en de rating per wijn downloaden. Handig overigens om te weten dat de flessen wijn in een gemiddeld Italiaans restaurant qua prijs niet al te ver af liggen van de winkelprijs.
Gedraag je geïnteresseerd bij een paar restaurants tijdens je vakantie en je kennis explodeert. Plotseling merk je dat je staat te glimlachen voor die Berlijnse muur van wijn in de lokale Coop of welke supermarkt dan ook. Je merkt dat je weet waar je naar kijkt. En belangrijker nog. Je weet wat te vermijden.
En dan komt het moment van glorie. Altijd in twee stappen: Eén: De dame of heer aan de kassa kijkt naar de wijn op de band met een blik van “dit drinken alleen lokale kenners toch?” En twee: Als de wijnsnob in jouw kennissenkring het aflegt tegen jou: “Pfff, Barolo, er zijn zoveel meer juweeltjes te vinden in Piemonte, hier, ik pak even een mooie fles Ruche. Wist je dat…”
Succes toegewenst. Mocht dit leiden tot een lokaal juweeltje waar je je ogen niet bij kunt drooghouden: laat dan hieronder een reactie achter. Uitgeleerd zijn we nooit, toch?
Salute!